Witamy w Holandii

Jestem często proszona o to, aby opisać przeżycia związane z wychowywaniem niepełnosprawnego dziecka - aby móc wyobrazić sobie jakie są to uczucia.
To jest tak:

Kiedy planuje się mieć dziecko, to jest tak jakby się planowało wspaniałe wakacje do Włoch.
Po miesiącach oczekiwania ten dzień nadchodzi.
Samolot ląduje.
Stewardesa przychodzi i mówi:
"Witamy w Holandii."
"W Holandii?" - pytasz.  

"Jak to w Holandii? Ja miałam lecieć do Włoch!
Ja powinnam być we Włoszech!
Całe życie marzyłam o wyjeździe do Włoch!"

Ale była zmiana planu lotu. Samolot wylądował w Holandii

i tu musisz zostać.

Najważniejsze, że nie zabrano cię do jakiegoś okropnego, brudnego miejsca, pełnego zaraz, głodu i chorób.

To jest po prostu inne miejsce.
Musisz kupić nowy przewodnik.
Musisz nauczyć się nowego języka.
I spotkasz wiele osób, których gdzie indziej byś nie spotkała.

To jest po prostu inne miejsce.

Jest powolniejsze.

Mniej rzucające się w oczy niż Włochy.  

Po jakimś czasie, kiedy złapiesz oddech i rozejrzysz się  dookoła, zauważysz, że Holandia ma piękne wiatraki,

Holandia ma tulipany.   

Ale każdy, kogo znasz, jest "zajęty" wyjazdami do Włoch,

i wszyscy chwalą się, jak wspaniale spędzili czas we Włoszech.   

I do końca życia Ty będziesz mówić:

"tak, ja tam miałam pojechać; ja tak planowałam."

Ale jeżeli spędzisz całe swoje życie, użalając się od tego, że nie pojechałaś do Włoch,

nie będziesz mieć czasu, aby docenić  piękno

i osobliwość Holandii.

                                                  Emily Pearl Kingsley mama dziecka z zd